Górna Widawka

22 października 2017

Informacje

Rzeka: Widawka– odcinek od mostu na drodze 91 (okolice Gomunic) – do wysokości góry Kamieńsk
Data spływu: 21.10.2017
Dystans: około 11.5km
Czas spływu: 6.5h
Poziom wody: 25 cm (pod wiaduktem na drodze 91)

Mapa spływu

Opis

Widawką pływałem kilka razy ale jeszcze nigdy nie zaczynałem jej tak wysoko. Próbowałem znaleźć informacje skąd najwyżej można zacząć spływ ale w internetach na nic nie trafiłem, Google Street View również zbyt dużo mi nie powiedziało więc dzień przed spływem wybrałem się na inwigilację rzeki. Zastanawiałem się, czy zacząć spod jedynki czy spod wiaduktu na drodze 91 – czyli starej trasy na Warszawę która idzie równolegle do jedynki. Wybór padł na start przy drodze krajowej 91 – może dałoby się zacząć trochę wyżej ale niestety nie zdążyłem tego sprawdzić bo dzień mi się skończył

Dzień przed spływem – sprawdzenie spływności rzeki

Wskaźnik poziomu wody – niestety rzadko można trafić na taki sprzęt

Od tej wysokości spokojnie można płynąć, głębokość odpowiednia, szerokość również

Widawka lekko zarośnięta ale nie jest źle

W tym miejscu popełniłem błąd – zamiast popłynąć wąskim przesmykiem na zdjęciu wybrałem stare koryto rzeki

Po przepłynięciu kilkunastu metrów rzeka zarosła

Tutaj już praktycznie nie było gdzie płynąć dalej więc wyszedłem z kajaka

I rozpocząłem piesze poszukiwania Widawki… Chodziłem po rozlewiskach, szukałem, wołałem a tu nic… Wcięło ją na amen! Dopiero przejeżdżający nieopodal pociąg wskazał mi drogę – skojarzyłem, że za niedługo powinienem natknąć się na wiadukt kolejowy więc poszedłem w stronę, gdzie widziałem pociąg

I “włala” (nie wiem jak się to pisze). Udało się. Wprawdzie nie jest to główne koryto ale tą odnogą do niego dopłynę 🙂

Już na głównym nurcie, na wprost odnogą z której wypłynąłem

Pod wiaduktem jak to pod wiaduktem często bywa – bystro, płytko i kamieniście

Dalej Widawka trochę się rozszerza i płynie spokojnie

Po krótkim leśnym fragmencie wypływamy na otwartą przestrzeń

Dziki i zakręcony odcinek – chyba najprzyjemniejszy na całej trasie

Żeremie – bobry spiętrzyły wodę o około metr, z prawej strony znajdują się dwa wodospady

Z przodu żeremia woda ledwo się sączy mocno się przy tym pieniąc.

Idealne warunki dla bobrów – jak widać, nie brakuje ich tutaj

Płyniemy przez łąki otoczone dookoła lasami. Widok po wyjściu na ląd

Koryto pełne jest starych, wyschniętych gałęzi.

Od czasu do czasu bobry wbiją jakiś prożek

Ten fragment płynie się na prawdę ciężko

Mój ukochany klub – nie mogłem się powstrzymać żeby to wrzucić. Pod DK1

Aż tu nagle… pierwsza poważna sztuczna przeszkoda.

Próg niby nie jest wysoki ale go obniosłem. Pływając samemu wolę nie ryzykować.

Dalej wzdłuż przewodów wysokiego napięcia

Na tym odcinku co jakiś czas trafi się niegroźny, mały próg

Z powodu bliskości elektrowni Bełchatów co chwila przecinamy słupy wysokiego napięcia

Kolejny most prowadzący nie wiadomo gdzie…

Płynąc przez pola i pastwiska wiele się nie dzieje

Kiedy w oddali, po lewej stronie zobaczymy budynki – to znak, że zbliża się próg. Około 0.5 metra, spłynięty

Po spokojnym odcinku znowu zaczynają pojawiać się gałęzie

Oraz kłody… Rzeka zaczyna od nowa dziczeć

Bobry w doskonałej formie. Drugie, około metrowe żeremie.

Przeszkody tak samo jak nagle się pojawiły, nagle zniknęły

Dopływamy do kolejne mostu – ten dla odmiany jest ruchliwy

Z prawej strony, zaraz za mostem mamy dopływ Jeziorki

Kolejny odcinek za mostem prowadzi przez prosty, wydaje mi się, że wybetonowany rów. Zaraz po lewej stronie mamy drogę, po prawo ciągnie się góra Kamieńsk – ma 386 metry, jest to sztuczny twór usypany przez kilkadziesiąt lat przez kopalnię Bełchatów. Na jej szczycie znajduję się kilkadziesiąt wiatraków oraz prawie kilometrowy stok narciarski

Nagle słychać szum, i widać że coś się święci. Dopływamy do jazu, pierwszy raz widziałem coś takiego

Jaz jest o tyle nietypowa, że część wody jest puszczona bokiem. Za jazem przeogromny odwój

Wyszedłem z kajaka i zacząłem szukać miejsca do wodowania kiedy nagle coś mnie tknęło

Dostać się do rzeki za jazem to nie problem, zacząłem się natomiast zastanawiać, jak z niej później wyjść. Prześledziłem najbliższe kilkadziesiąt metrów rzeki – przekształciła się ona w głęboki kanał o wybetonowanym dnie i szybkim nurcie. Brzegi wszędzie są bardzo strome i wysokie, w dodatku wybetonowane. Miałem zamiar przepłynąć jeszcze krótki fragment do następnego mostu ale po prostu bałem się, że nie będę miał jak wyjść z tego rowu a szybki nurt + leżąca kłoda mogły zakończyć się kabiną. Tuż obok jest jezioro, zapytałem wędkarza jak to wygląda dalej i powiedział, że podobnie. Podjąłem decyzję o zakończeniu spływu w tym miejscu.

“Produkcja chmur” w bełchatowskiej elektrowni trwa w najlepsze

Czekając na transport miałem chwilkę, żeby pobawić się aparatem.

Wracając do Widawki. Fakt, że rzekę przerobiono w rów jest dość smutny ale na terenie kopalni i elektrowni można było się tego spodziewać. Kiedyś już płynąłem Widawką z wysokości wsi Trząs / Smugi – było to na oko jakieś 15 kilometrów od miejsca w którym kończyłem ten spływ. Chciałbym przepłynąć brakujący fragment ale do tego konieczne będzie dokładne rozeznanie w terenie. Jeśli cała Widawka na tym odcinku wygląda tak samo jak za opisanym wyżej jazem – wysokie, wybetonowane brzegi oraz szybki nurt – może być to niebezpieczne. Czy ktoś ma wiedzę jak wygląda dalszy bieg rzeki od miejsca w którym skończyłem do powiedzmy Wawrzykowizny? Będę wdzięczny za odpowiedź w komentarzach 🙂

Wideo:

Poniżej cały spływ:

Niebezpieczne miejsca:

Próg niecały kilometr za drogą DK1:

Próg na wysokości góry Kamieńsk:

Górna Widawka

22 października 2017

Informacje

Mapa spływu

Opis

Wideo:

Niebezpieczne miejsca:

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Meta

Najnowsze wpisy

Najnowsze komentarze